• ซื่อวัตถุ:    เชอ ลูกเชอ
• ประเภท:              เครื่องจักสาน
• เลขทะเบียน:       SC0001
• อายุ/สมัย:          30 ปี

ประวัติ

  เชอ (ถิ่น-ใต้) ภาชนะสำหรับใส่ข้าวเปลือก เมล็ดพืช และสิ่งของต่าง ๆ สานด้วยตอก ปากกลม ใช้ไม้ไผ่หรือหวายประกับและถักขอบ ก้นสอบเป็นรูปสี่เหลี่ยม กันด้านนอกใช้ไม้ไผ่เหลาไขว้กันเป็นกากบาทเพื่อเสริมความแข็งแรง เชอมีรูปทรงต่าง ๆ กันและหลายขนาด เชอขนาดใหญ่เส้นผ่าศูนย์กลางปากประมาณ ๑๐๐-๑๒๐ เซนติเมตร สูง ๖๐-๘o เซนติเมตรเรียก เชอบาย และขนาดเล็กเส้นผ่าศูนย์กลางปาก ๒๓ เซนติเมตร สูง ๑๐เซนติเมตร เรียก ลูกเชอ ชาวอำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส เรียก กื๋อบ่าย

รูปแบบศิลปะ

   ไทยภาคใต้

หน้าที่ใช้สอย

  ภาชนะสำหรับใส่ข้าวเปลือก เมล็ดพืช และสิ่งของต่าง ๆ

สถานที่จัดเก็บ

  ห้องภูมิปัญญาทักษิณ

ที่มา

  วิทยาลัยครูสุราษฎร์ธานี